...jólatré...

...lent ljúflega í botni jólatrés eins við sjóinn....mér líður eins og álfkonu...helstu verkefni hafa verið að flögra úr trénu hina ýmsu stíga sem leiða mig á mismunandi staði og blessa það fólk sem ég mæti og bjóða góðan daginn þeim sem gefa færi á sér...en ég kann svo sannarlega að meta nafnleysið og valið sem fylgir því að horfast ekki í augu við neinn sem þú mætir..hér tíðkast að hafa dregið fyrir en áður fyrr bjó ég í litlu sjávarþorpi þar sem gerð var umræða um nágranna sem ekki drógu frá gluggatjöldin reglulega....þar tíðkast líka að bjóða góðandag og spjalla við gangandi vegfarendur....samferðafólk....þvotturinn blaktir hálf-rómantísk í sjávargolunni....Gufan hin eina sanna fyllir hljóð og menningarlegt rými mitt....annars er plötuspilarinn gamli komin aftur í samband við alvöru rafmagn...næsta skref er að teygja sig í blómahamar álfanna og negla nokkra stál-nagla...ekki ál nóta-bene....ást!